Later wil ik worden wie ik ben
“Later? Als ik groot ben? Dan wil ik worden wie ik ben!” Nadat ik vorig jaar mijn bedrijf verkocht besloot ik me niet halsoverkop in een nieuwe baan te storten, maar zorgvuldig uit te zoeken hoe ik deze tweede kans optimaal kon benutten. Maar dat bleek nog niet zo gemakkelijk. Het werd een onverwachte en heel bijzondere reis…
Ik pakte het voortvarend aan: eerst op zoek naar wie ik ben, en dan een passende ‘dagbesteding’ vinden. Ik vroeg wat mensen om me heen naar mijn kwaliteiten en hun visie op mijn toekomst, deed een spoedcursus NLP en dacht zo nog voor het eind van het jaar precies te weten wat ik wilde gaan doen. Helemaal volgens het boekje: een doel, een plan van aanpak en een tijdlijn. Maar een antwoord kwam er niet. Wat nu?
Briessen
Ik vond de sleutel in een bijzonder gesprek met mijn jongste zoon Lex (19), student aan de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten (AHK). Hij vertelde dat een beoogde voorstelling (doel) en bestaande ‘maniertjes’ (plan van aanpak) het creatieve proces flink in de weg kunnen zitten. Hij vertelde me over het Briessen, waarmee de AHK-studenten leren zich te richten op, en ruimte te maken voor, het onbekende. Briessend ontdekken zij de kracht van het associatieve, verbonden, directe, authentieke en de eerlijke taal van het intuïtieve veld. Om zo hun onuitputtelijke innerlijke bron van authentiek eigen materiaal aan te boren.
Wat is briessen?
Briessen is een stemtraining, waarin de stem een brug vormt om het lichaam, de verbeelding en de innerlijke verbonden spelers te verbinden. Het laten ontstaan en eerlijk zijn met wat er is in het werkelijke hier en nu, schept een transparante overgave waarin kwetsbaarheid en gevoeligheid een kracht worden, en ruimte ontstaat voor echte vrijheid, authenticiteit en verbintenis met de eigen creatieve bron.
Lees hier meer over briessen op de AHK
Lees hier meer over het ontstaan van briessen
Jazz improvisatie
Ik moest gelijk denken aan de improvisatie in de Jazz muziek. Door simpelweg te beginnen en vervolgens op elkaars ideeën en spelimpulsen voort te borduren, gaat de energie in een jazz ensemble stromen, en ontstaat prachtige muziek. Toch is er geen totale anarchie; er zijn een aantal “spelregels”: ja zeggen tegen wat je aangereikt krijgt, plannen loslaten en je partner laten schitteren.
In mijn hoofd smolten het Briessen en de Jazz improvisatie samen tot een nieuw ‘typisch Hans idee’, zoals Patricia dat zou noemen. Ik besloot mijn doel, plan van aanpak en tijdlijn los te laten en gewoon ‘op weg te gaan’. Om in het hier en nu de ruimte te zoeken om zonder beperkende gedachten aan de slag te gaan met wat mij aangereikt zou worden. Van buiten of van binnenuit. Gouden regel werd: met alles wat ik aangereikt krijg, móet ik iets!
Op intuïtie verder
Mijn startpunt werd het woord ‘Paradijsvogel’ dat mijn NLP-trainer Karin Prince weken daarvoor, in een overigens totaal andere context, had laten vallen. Ik zag sindsdien overal paradijsvogels (zelfs op Nettflix!), dus daar moest ik nu iets mee:
- Al googelend leerde ik dat Paradijsvogels eigenzinnig en kleurrijk zijn. Alleen, maar wel gericht op anderen. Ze willen gezien worden. Net als ik;
- Paradijsvogelbloemen bleken vrijheid, optimisme, trouw, en succes te symboliseren. Hee, had ik bij NLP niet net iets over mijn Waarden geleerd?;
- Eén illustratie van een paradijsvogel bleef maar terug komen. Het kenmerkende blauw, oranje en geel staan voor ondernemend, creatief en betrokken. Míjn kwaliteiten! Dit werd mijn logo;
- En net toen ik me afvroeg hoe ik alles praktisch in zou kunnen zetten (ai! even een oud patroon), kreeg ik het kinderboek ‘De Paradijsvogel’ van Patricia. Het bleek één grote metafoor van Hans Buskens. Het werden de eerste 5 zinnen op mijn homepage;
En zo ging het maar door. Dag in, dag uit. Nog iedere dag. Het wordt steeds duidelijker, als een schip dat opdoemt uit de mist: Ik ga worden wie ik ben!
Resultaten zonder doel
Maar leidt het ook nog tot iets concreets? Nou en of! In mijn oorspronkelijke aanpak verdween het ene na het andere websiteontwerp in de vuilnisbak. Maar toen Lex me adviseerde om wel af en toe de nieuwe inzichten ergens vast te leggen (‘Anders blijf je tot in de lengte der dagen alle kanten op vliegen’), wist ik het meteen: Mijn website! Nog diezelfde dag maakte ik een homepage met alleen het logo, een foto en de metafoor van de ‘Paradijsvogel en de raven’. Mijn website was klaar! Zo voelde het echt. Sindsdien groeit mijn website als een soort reisblog organisch met me mee. Ben benieuwd wat het wordt!
Ook dienen zich plotseling diverse echt leuke projecten aan. Die me energie geven. Geen buikpijn! Ik moest zelfs naar de Kamer van Koophandel om een KvK-nummer op een factuur te kunnen vermelden. Was HansBuskens.nl ineens een heus bedrijf! En een creatief bedrijfsplannetje om met jonge mensen MKB bedrijven écht te helpen staat ineens in de steigers. Samen met mijn beste vriend Dion, een lang gekoesterde wens. Ondernemen vanuit creativiteit, betrokkenheid en verbinding. Dat verzin je niet!
“Je gaat het pas snappen als je het ziet”
Is dit allemaal gelukkig toeval? Serendipity, waar ik eerder over schreef. Nee, natuurlijk niet! Met één simpele basisregel heb ik mezelf gedwongen te luisteren naar mijn onderbewuste, mijn intuïtie zo je wilt. Zo heb ik mijn onuitputtelijke bron van authentiek eigen materiaal, mijn innerlijke kennis en kracht, aangeboord. Met een verbluffend resultaat!
Om Cruijff nog maar eens te citeren: “je gaat het pas snappen als je het ziet”
Verwonderd genieten
Deze ontdekkingsreis, deze zoektocht naar mezelf, is bovenal ook gewoon vreselijk leuk! Ik moet vaak hard om mezelf lachen, verbaas me over onvermoede kwaliteiten en verwonder me over de mooie gesprekken die het me oplevert. In het bijzonder natuurlijk die met Lex, die nu juist zijn vader helpt zijn weg te vinden in het leven. Hoe gaaf is dat!?!
Ik zit iedere dag vol energie en kijk vol positieve verwachtingen naar de toekomst. Ik kan niet wachten om te zien wat die me gaat brengen.
